Maria Górecka-Nowicka

---

Życiorys

Maria Górecka-Nowicka, znana z niezwykłego talentu aktorskiego, swoją edukację zakończyła w 1947 roku, uzyskując dyplom na Wydziale Aktorskim PWST w Warszawie znajdującym się w Łodzi.

Kariera artystyczna Góreckiej-Nowickiej rozpoczęła się w Teatrze Wojska Polskiego, gdzie grała w Łodzi w latach 1947–1948. W kolejnych latach występowała w różnorodnych teatrach. W Teatrze Śląskim w Katowicach spędziła lata 1948–1949, a następnie związała się z Teatrem Osa w Łodzi, gdzie występowała od 1949 do 1953 roku. Na kolejny rok przeniosła się do łódzkiego Teatru Satyryków, a w latach 1954–1955 grała w Teatrze Ziemi Łódzkiej.

W kolejnych latach, Górecka-Nowicka występowała w szerokim zakresie, aż w końcu, w latach 1957–1958, znalazła się w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Kontynuowała swoją karierę na scenach łódzkich, związując się z Teatrem Nowym (1958–1964), Teatrem im. Jaracza (1964–1966) oraz Teatrem Powszechnym (1966–1968).

W drugiej części swojej kariery, w latach 1968–1978, aktorka przemieniła się w kluczową postać Teatru Rozmaitości w Krakowie, a później w latach 1979–1980 grała w Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze. W ostatnich latach czynnej pracy artystycznej, między 1981 a 1983, występowała w Teatrze Bagatela w Krakowie.

Po zakończeniu kariery, Górecką-Nowicką spoczęła w Krakowie, na cmentarzu artystów scen krakowskich, znajdującym się na Cmentarzu Salwatorskim (kwatera J-1-18).

Wybrane role teatralne

Maria Górecka-Nowicka miała na swoim koncie wiele znaczących ról teatralnych, które przyczyniły się do jej uznania jako wybitnej aktorki. Lista jej osiągnięć jest imponująca i obejmuje występy w różnych teatrach w Polsce.

• 1947: Burza jako Iris (reż. Leon Schiller, Teatr Wojska Polskiego, Łódź),
• 1948: Jak wam się podoba jako Febe (reż. Władysław Krasnowiecki, Teatr Śląski, Katowice),
• 1949: Romans z wodewilu jako Wanda (Teatr Osa, Łódź),
• 1953: Rodzinka jako Michele (reż. Tadeusz Wołowski, Teatr Mały (Połączone Teatry Muzyczne), Łódź),
• 1955: Balladyna jako Goplana (reż. Stefania Domańska, Teatr Ziemi Łódzkiej, Łódź),
• 1955: Kłopot z mężczyznami jako Maryna Warasówna (reż. Krystyna Wydrzyńska, Teatr Ziemi Łódzkiej, Łódź),
• 1958: Makbet jako Czarownica I (reż. Zygmunt Hübner, Teatr Wybrzeże, Gdańsk),
• 1959: Nie-Boska komedia jako Widmo, Pani i Dziewczyna (reż. Bohdan Korzeniewski, Teatr Nowy, Łódź),
• 1959: Akropolis jako Anioł (reż. Kazimierz Dejmek, Teatr Nowy, Łódź),
• 1961: Opera za trzy grosze jako Lucy (reż. Jakub Rotbaum, Teatr Nowy, Łódź),
• 1964: Król Edyp jako Jokasta (reż. Halina Dzieduszycka, Teatr Rozmaitości, Wrocław),
• 1964: Wyzwolenie jako Wróżka (reż. Józef Wyszomirski, Teatr im. Stefana Jaracza, Łódź),
• 1965: Kolumbowie, rocznik dwudziesty jako Redaktorka (reż. Barbara Jaklicz, Teatr im. Stefana Jaracza, Łódź),
• 1967: Klub kawalerów jako Mirska (reż. Jerzy Wróblewski, Teatr Powszechny w Łodzi, Łódź),
• 1968: Niemcy jako Liesel (reż. Jerzy Wróblewski, Teatr Rozmaitości, Kraków),
• 1969: Świętoszek jako Elmira (reż. Józef Wyszomirski, Teatr Rozmaitości, Kraków),
• 1976: Królowa Śniegu jako Królowa Śniegu (reż. Maria Billiżanka, Teatr Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego, Kraków),
• 1979: Tango jako Eugenia (reż. Mieczysław Górkiewicz, Teatr Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego, Kraków),
• 1980: Zbrodnia i kara jako Pulcheria (reż. Wojciech Kopciński, Teatr im. Cypriana Kamila Norwida, Jelenia Góra),
• 1982: Burza jako Juno (reż. Włodzimierz Nurkowski, Teatr Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego, Kraków),
• 1998: Pan Tadeusz jako Narrator (reż. Maria Rabczyńska, Teatr Małych Form, Londyn).

Powyższe role obrazują różnorodność i wszechstronność artystyczną Góreckiej-Nowickiej, która nieustannie zaskakiwała publiczność swoimi umiejętnościami aktorskimi oraz interpretacyjnymi.

Filmografia

Maria Górecka-Nowicka, uznawana za jedną z prominentnych postaci polskiego kina i dubbingu, posiada bogatą filmografię, która obejmuje zarówno filmowe, jak i telewizyjne osiągnięcia.

• 1967: Długa noc,
• 1974: Cień tamtej wiosny jako matka Tomczyńskiego,
• 1988: Schodami w górę, schodami w dół jako zakonnica.

Polski dubbing

• 1964: Umarli milczą jako Anita Kroll,
• 1967: 101 dalmatyńczyków jako Cruella de Mon (inne języki) (pierwsza wersja dubbingowa),
• 1967: Kto zdobędzie puchar? jako pani Davis.

Teatr Telewizji

• 1963: Uczciwa dziewczyna jako markiza Beatrycze,
• 2000: Podróż.

---

Oceń: Maria Górecka-Nowicka

---