Jechiel Danziger, ur. w 1828 roku w Grójcu, a zmarły 21 stycznia 1894 roku w Aleksandrowie Łódzkim, był postacią niezwykle znaczącą w historii judaizmu, pełniąc funkcję rabina oraz pierwszego cadyka chasydzkiej dynastii Aleksander.
Pochodził z rodziny o silnych tradycjach religijnych, będąc synem Szragi Fajwla Danzigera, założyciela wspomnianej dynastii chasydzkiej. Jego edukacja duchowa została wzbogacona przez nauki Israela Icchaka Kalisza z Warki, jednego z prominentnych rabinów tego okresu. Po śmierci ojca w 1848 roku, Jechiel Danziger przyjął tytuł cadyka, stając się ważną postacią w chasydzkiej wspólnocie.
W ciągu swojego życia, rezydował w takich miejscach jak Grójec, Pilica, a także Tuszyn, jednak od 1878 roku osiedlił się na stałe w Aleksandrowie Łódzkim. To miasto stało się centrum jego działalności, z kolei on sam zdołał przekształcić je w ważny ośrodek życia chasydzkiego.
Ciekawym aspektem jego osobowości była wola, którą wyraził w swoim testamencie, zabraniając publicznych pochwał na temat własnej osoby. Jest pochowany na cmentarzu żydowskim w Aleksandrowie Łódzkim, a jego dziedzictwo kontynuował syn Jerachmiel Izrael Izaak Danziger.
Przypisy
- a b Aleksandrów Łódzki. [dostęp 25.02.2009 r.]
- a b Tomasz Pietras: Nasi chasydzi - żydowskie dzieje Aleksandrowa Łódzkiego. [dostęp 25.02.2009 r.]
Oceń: Jechiel Danziger