Benedykt Wodziński, urodzony 22 października 1859 roku w Grójcu, to postać, która odegrała znaczącą rolę w dziedzinie inżynierii, zwłaszcza w obszarze budowy mostów. Jego kariera związana była nie tylko z praktyką inżynieryjną, ale także z edukacją, gdzie pełnił funkcje akademickie na Politechnice Ryskiej. Zmarł 24 stycznia 1926 roku w tym samym miejscu, w którym się urodził.
Wodziński swoje wczesne lata spędził w Grójcu koło Włocławka. Po ukończeniu Szkoły Realnej w Poznaniu w 1880 roku, rozpoczął naukę na Wydziale Inżynieryjnym Politechniki Ryskiej, gdzie studiował w latach 1880–1885. Jego osiągnięcia w nauce zostały docenione, gdy uzyskał dyplom z wyróżnieniem. W trakcie edukacji aktywnie angażował się w życie akademickie, będąc członkiem korporacji akademickiej Arkonia, w której miał zaszczyt pełnić funkcję prezesa.
Po zakończeniu studiów, Wodziński podjął pracę przy budowie kolei transkaukaskiej i uczestniczył w trasowaniu linii kolejowej w rejonie Tyflisu, obecnego Tbilisi. W tej roli pracował do 1890 roku, co z pewnością wzbogaciło jego doświadczenie zawodowe. Następnie wrócił na Politechnikę Ryską, gdzie rozpoczął swoją karierę akademicką. W latach 1891–1894 był docentem w katedrze budowy kolei, mostów i statyki wykreślnej.
W kolejnych latach, Wodziński zdobył tytuł profesora i objął kierownictwo wspomnianej katedry. Od 1903 roku sprawował również funkcję dziekana Wydziału Inżynieryjnego. Choć był wybierany na rektora Politechniki Ryskiej przez senat uczelni, jego nominacja nie została zatwierdzona przez władze.
Wodziński opublikował liczne prace naukowe dotyczące budowy mostów, co podkreśla jego wkład w rozwój tej dziedziny inżynierii. Po 1918 roku osiedlił się w rodzinnych dobrach w Grójcu, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu lokalnym jako prezes włocławskiego oddziału Związku Ziemian. Jego życie zakończyło się w rodzinnych stronach, gdzie został pochowany w pobliskim Boniewie.
Oceń: Benedykt Wodziński