Spis treści
Co to jest badanie kału?
Badanie kału to laboratoryjna analiza próbki stolca, która dostarcza cennych informacji na temat stanu Twojego układu pokarmowego. Daje ono możliwość oceny kondycji jelit oraz wykrycia różnorodnych problemów, takich jak:
- obecność bakterii,
- pasożytów,
- stanów zapalnych,
- obecność krwi utajonej,
- zaburzenia w mikroflorze jelitowej.
Dzięki kompleksowej analizie, lekarze mogą szybciej diagnozować choroby układu pokarmowego i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Jakie są cele badania kału?
Badanie kału stanowi nieocenioną pomoc, szczególnie w diagnozowaniu dolegliwości związanych z układem trawiennym. Dzięki niemu możemy wykryć różnorodne problemy:
- infekcje bakteryjne wywoływane przez takie patogeny jak Salmonella czy Shigella,
- infekcje pasożytnicze, w tym owsiki i lamblie,
- przyczyny zatruć pokarmowych,
- stany zapalne jelit,
- zaburzenia flory bakteryjnej, znane jako dysbioza jelitowa,
- alergie pokarmowe,
- obecność krwi utajonej, co z kolei stanowi potencjalny sygnał ostrzegawczy w kierunku nowotworu jelita grubego.
Nie sposób przecenić roli, jaką badanie kału odgrywa w profilaktyce zdrowotnej. Pozwala ono na wczesne zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń, a szybka diagnoza to bezcenna szansa na podjęcie skutecznego leczenia i powrót do zdrowia.
Kiedy warto wykonać badanie kału?
Badanie kału to nieoceniona pomoc diagnostyczna, zwłaszcza gdy dokuczają nam uporczywe dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Warto rozważyć wykonanie tego badania, jeśli cierpisz na:
- przewlekłe biegunki,
- bolesne skurcze brzucha,
- nudności lub wymioty,
- wzdęcia,
- niepokojące zmiany w regularności wypróżnień.
Ponadto, w przypadku podejrzenia infekcji – zarówno bakteryjnych, jak i pasożytniczych – analiza próbki kału jest niezwykle istotna dla postawienia prawidłowej diagnozy. Przykładowo, w sytuacji, gdy objawy wskazują na zatrucie pokarmowe, lekarz z pewnością zaleci to badanie. Co więcej, odgrywa ono kluczową rolę w profilaktyce i wczesnym wykrywaniu raka jelita grubego. Umożliwia również monitorowanie skuteczności terapii w przypadku chorób układu pokarmowego i stanów zapalnych jelit, dając lekarzowi cenne informacje o postępach leczenia.
Jak przygotować próbkę kału do badania?
Aby zapewnić dokładność wyników badań, kluczowe jest właściwe przygotowanie do pobrania próbki kału. Na trzy dni przed planowanym pobraniem, odłóż na bok:
- wszelkie środki przeczyszczające,
- środki wpływające na perystaltykę jelit, takie jak loperamid,
- preparaty z barwnikami, ponieważ węgiel aktywowany, bizmut czy żelazo mogą negatywnie wpłynąć na interpretację wyników.
Do samego pobrania potrzebny będzie specjalny, jałowy pojemnik z szerokim otworem i szczelnym zamknięciem, dostępny w każdej aptece. Często dołączona jest do niego mała łopatka, która znacznie ułatwia umieszczenie materiału wewnątrz. Dla uzyskania reprezentatywnej próbki, pobierz materiał z kilku różnych miejsc stolca. Pamiętaj, aby próbka pozostała czysta i niezanieczyszczona – unikaj kontaktu z moczem lub wodą toaletową. Najlepiej oddać stolec na czysty kawałek papieru, np. ręcznik papierowy, lub do nocnika, a następnie przenieść go przy pomocy łopatki do pojemnika. Zazwyczaj wystarczy niewielka ilość, około 1-2 cm3, co odpowiada wielkości orzecha laskowego. Po szczelnym zamknięciu, umieść pojemnik w lodówce, gdzie temperatura powinna oscylować między 2°C a 8°C. Ważne, by próbka trafiła do laboratorium w ciągu 24 godzin od pobrania. Im szybciej zostanie dostarczona, tym lepiej dla wiarygodności wyników! Do próbki koniecznie dołącz aktualne skierowanie od lekarza oraz wypełniony formularz z Twoimi danymi.
Jak wygląda proces badania kału?
Badanie kału to cenne narzędzie diagnostyczne, dostarczające wielu informacji o kondycji naszego organizmu. Na początku, ocenia się go makroskopowo, czyli analizuje się wygląd, barwę i konsystencję stolca. Już ta wstępna obserwacja może nasunąć podejrzenia dotyczące ewentualnych problemów. Następnie, pod mikroskopem poszukuje się komórek – takich jak krwinki białe i czerwone – a także obecności pasożytów, bakterii czy grzybów. Kolejnym etapem są badania biochemiczne, pozwalające na wykrycie w kale różnych substancji, na przykład krwi utajonej, tłuszczu, enzymów trawiennych lub markerów stanu zapalnego, np. kalprotektyny.
Wykrycie krwi utajonej może sygnalizować krwawienie w obrębie przewodu pokarmowego i wymaga dalszej diagnostyki w celu wykluczenia:
- wrzodów,
- polipów,
- zmian nowotworowych w jelicie grubym.
Podwyższony poziom kalprotektyny z kolei wskazuje na toczący się stan zapalny w jelitach, co jest typowe dla takich schorzeń, jak:
- choroba Leśniowskiego-Crohna,
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
W przypadku podejrzenia infekcji bakteryjnej, wykonuje się posiew kału. Polega on na hodowli bakterii z pobranej próbki, co umożliwia identyfikację potencjalnych patogenów i zbadanie ich wrażliwości na antybiotyki. Jest to kluczowe dla doboru skutecznego leczenia. Diagnostyka parazytologiczna wykorzystuje zarówno metody mikroskopowe, jak i immunologiczne, służące do wykrywania jaj, larw, a także antygenów pasożytów. Po zebraniu wszystkich danych, lekarz dokonuje ich analizy i interpretacji, biorąc pod uwagę ogólny stan zdrowia pacjenta.
Co zawiera badanie ogólne kału?
Badanie kału to wszechstronna analiza, która łączy w sobie ocenę:
- makroskopową,
- mikroskopową,
- chemiczną.
Każda z tych metod wnosi istotne informacje o kondycji Twojego układu trawiennego. Przyjrzyjmy się bliżej, co konkretnie obejmuje ocena makroskopowa. Na pierwszy plan wysuwa się wygląd – monitorujemy barwę stolca, zastanawiając się, czy nie jest on zbyt jasny, nietypowo ciemny, a może smolisty. Kontrolujemy również jego konsystencję, oceniając, czy jest prawidłowa, zbyt płynna, czy wręcz przeciwnie – zbita. Nie bez znaczenia jest także woń – nieprzyjemny, gnilny lub kwaśny zapach może sygnalizować pewne nieprawidłowości. Sprawdzamy również, czy w kale nie występują domieszki, takie jak śluz, ropa, albo niestrawione fragmenty pokarmu.
Badanie mikroskopowe to szansa na głębszy wgląd. Dzięki niemu identyfikujemy elementy komórkowe, m.in. erytrocyty i leukocyty. Szukamy także obecności pasożytów oraz ich stadiów rozwojowych. Dodatkowo, jesteśmy w stanie wykryć obecność bakterii i grzybów. Z kolei analiza chemiczna koncentruje się na pomiarze pH kału. Sprawdzamy ponadto, czy występuje krew utajona, białko oraz tłuszcze. W niektórych sytuacjach analizuje się również poziom enzymów trawiennych. Ogólne badanie kału pozwala wstępnie ocenić funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Przykładowo, nieprawidłowe wyniki badania kału mogą sugerować potrzebę przeprowadzenia bardziej szczegółowej diagnostyki. Stanowi to ważny etap w procesie diagnozowania i monitorowania Twojego stanu zdrowia.
Jakie są typowe wyniki badania kału?
Badanie kału to istotna analiza diagnostyczna, która składa się z dwóch etapów: oceny makroskopowej i mikroskopowej. Pierwsza z nich, makroskopowa, to po prostu wizualna inspekcja próbki, podczas której analizuje się:
- jej barwę,
- konsystencję,
- woń.
Prawidłowy stolec charakteryzuje się brązowym kolorem i uformowaną postacią, a jego zapach jest rozpoznawalny, choć nie powinien być wyjątkowo intensywny. Następnie przechodzi się do oceny mikroskopowej, która polega na poszukiwaniu różnych elementów pod mikroskopem. W tej fazie analizy identyfikuje się ewentualną obecność:
- komórek krwi – zarówno czerwonych, jak i białych,
- pasożytów,
- bakterii,
- grzybów.
Dodatkowo, badane są niestrawione fragmenty pokarmu. Wykrycie komórek zapalnych, takich jak leukocyty, może wskazywać na istnienie stanu zapalnego w obrębie jelit. Oprócz tego, mierzy się także pH kału, które w prawidłowych warunkach powinno być obojętne lub lekko zasadowe.
Jak interpretować wyniki badania kału?
Interpretacja wyników badania kału to niełatwa sprawa, wymagająca uwzględnienia wielu czynników. Ważny jest Twój stan zdrowia, odczuwane dolegliwości oraz wyniki innych badań diagnostycznych. Nieprawidłowości w kale nie zawsze muszą sygnalizować poważne problemy, ale konsultacja lekarska jest zawsze wskazana. Obecność krwi utajonej w kale może wskazywać na krwawienie w przewodzie pokarmowym, a powody tego stanu bywają różnorodne – od łagodnych polipów po poważniejsze zmiany, takie jak nowotwory jelita grubego. Właśnie dlatego wykrycie krwi utajonej obliguje do dalszej diagnostyki, często w postaci kolonoskopii.
Z kolei podwyższony poziom kalprotektyny sugeruje stan zapalny w jelitach, charakterystyczny dla chorób zapalnych jelit (IBD) – na przykład choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Kalprotektyna jest pomocna w różnicowaniu IBD od zespołu jelita drażliwego (IBS), w którym stan zapalny nie występuje, a poziom kalprotektyny jest zazwyczaj niski.
Wykrycie pasożytów lub bakterii patogennych potwierdza infekcję przewodu pokarmowego. Precyzyjna identyfikacja patogenu umożliwia ukierunkowane leczenie. Przykładowo, zakażenia Salmonella wymagają antybiotykoterapii, a w przypadku infekcji pasożytniczych stosuje się odpowiednie leki przeciwpasożytnicze.
Pamiętaj, że interpretacja wyników badania kału leży w kompetencjach lekarza. Specjalista ten zestawi wyniki z Twoimi objawami, historią choroby i pozostałymi wynikami badań. Na tej podstawie postawi diagnozę i opracuje plan leczenia. Lekarz może również zlecić dodatkowe badania, takie jak kolonoskopia, gastroskopia lub badania obrazowe, w celu dokładniejszej oceny przyczyny problemów.
Jakie czynniki mogą wpłynąć na wyniki badania kału?
Badanie kału jest złożone, a jego wyniki mogą być determinowane przez wiele czynników. Dlatego tak istotne jest, aby Twój lekarz miał pełny obraz Twojego stanu zdrowia – to absolutna podstawa! To, co jesz, jakie leki zażywasz i czy stosujesz suplementy, ma bezpośredni wpływ na skład Twojego stolca. Przykładowo, obecność krwi w kale znacząco wpływa na interpretację wyników. Co konkretnie warto wziąć pod uwagę przed pobraniem próbki?
- wysoka zawartość błonnika lub tłuszczu w diecie może zmienić konsystencję stolca,
- antybiotyki zaburzają naturalną florę bakteryjną jelit, co również znajduje odzwierciedlenie w wynikach badania,
- leki przeciwzapalne, takie jak NLPZ, mogą podrażniać żołądek, a nawet prowadzić do niewielkich krwawień, co z kolei może wpłynąć na wynik testu na krew utajoną,
- suplementy, zwłaszcza te zawierające żelazo, potrafią diametralnie zmienić kolor stolca, co może utrudnić prawidłową ocenę,
- nawet drobne krwawienia z dziąseł, na przykład podczas szczotkowania zębów, mogą zafałszować wynik testu na krew utajoną, podobnie jak obecność hemoroidów.
Dlatego, zanim oddasz próbkę kału do analizy, koniecznie poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, suplementach diety oraz ewentualnych dolegliwościach. Przekazanie tych informacji jest kluczowe dla postawienia trafnej diagnozy.
Jakie są zalety regularnego wykonywania badań kału?
Regularne badanie kału to istotny element dbałości o zdrowie. Umożliwia ono wczesne wykrycie różnego rodzaju nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu trawiennego, co znacząco zwiększa szanse na skuteczne leczenie. Analiza próbki kału pozwala na:
- identyfikację stanów zapalnych w obrębie jelit,
- wykrycie infekcji wywołanych przez pasożyty lub bakterie,
- dostarczenie informacji na temat stanu mikroflory jelitowej i jej prawidłowego funkcjonowania,
- wczesne wykrycie raka jelita grubego,
- wykrycie krwi utajonej w kale, co może być pierwszym sygnałem alarmowym.
Szybka diagnoza w tym przypadku przekłada się na większe prawdopodobieństwo wyleczenia. Dzięki regularnym badaniom kału można działać proaktywnie, wdrażając odpowiednie leczenie na wczesnym etapie i minimalizując potencjalne negatywne konsekwencje chorób układu pokarmowego. Warto więc pamiętać o ich regularnym wykonywaniu i dbać o swoje zdrowie!
Jakie są możliwe powikłania związane z nieprawidłowymi wynikami badania kału?
Nieleczone zapalenia jelit, wykrywalne dzięki prostemu badaniu kału, stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia. Ignorowanie ich może skutkować rozwojem przewlekłych schorzeń, takich jak:
- choroba Leśniowskiego-Crohna,
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Podobnie, zbyt późno zdiagnozowany rak jelita grubego często prowadzi do przerzutów, znacząco pogarszając rokowania. Również infekcje pasożytnicze, pozostawione bez interwencji, niosą ze sobą ryzyko niedożywienia, anemii i szeregu innych komplikacji zdrowotnych. Wszystkie te czynniki w negatywny sposób odbijają się na ogólnym stanie organizmu. Właśnie dlatego, niepokojące wyniki badania kału powinny być traktowane jako sygnał alarmowy, wymagający pilnej konsultacji lekarskiej i wdrożenia odpowiedniego leczenia, co pozwoli uniknąć poważnych konsekwencji związanych z chorobami układu pokarmowego.
Jakie schorzenia można zdiagnozować dzięki badaniu kału?
Badanie kału stanowi nieocenione narzędzie diagnostyczne w przypadku schorzeń układu pokarmowego, pozwalając na wczesne wykrycie różnorodnych problemów zdrowotnych. Dzięki niemu możemy zidentyfikować m.in. następujące schorzenia:
- choroby zapalne jelit, takie jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
- infekcje – zarówno bakteryjne, wywołane np. przez Clostridium difficile, jak i pasożytnicze, takie jak lamblioza czy glistnica,
- zespół jelita drażliwego (IBS),
- celiakia,
- nietolerancje pokarmowe i zaburzenia wchłaniania,
- choroby trzustki i wątroby.
Krótko mówiąc, to niezwykle wszechstronne i przydatne badanie diagnostyczne.
Jak badanie kału pomaga w diagnostyce raka jelita grubego?
Badanie kału na krew utajoną stanowi kluczowy element profilaktyki raka jelita grubego, umożliwiając wykrycie nawet minimalnych ilości krwi w stolcu. Obecność krwi, choćby w śladowych ilościach, może wskazywać na obecność polipów lub innych zmian nowotworowych w jelicie, co stanowi sygnał alarmowy wymagający pogłębionej diagnostyki. W przypadku wykrycia krwi utajonej konieczne jest przeprowadzenie bardziej szczegółowych badań, takich jak kolonoskopia, która pozwala na dokładną wizualizację wnętrza jelita grubego. Podczas kolonoskopii lekarz ma również możliwość pobrania wycinków do badania histopatologicznego, co pozwala na precyzyjne określenie charakteru zaobserwowanych zmian. Wczesne rozpoznanie raka jelita grubego i natychmiastowe wdrożenie odpowiedniego leczenia znacząco zwiększają szanse pacjenta na powrót do zdrowia. Badanie na krew utajoną jest szczególnie rekomendowane osobom po 50. roku życia. Dodatkowo, wykonanie tego badania jest zalecane osobom znajdującym się w grupie podwyższonego ryzyka rozwoju tego nowotworu, na przykład ze względu na obciążenie genetyczne lub styl życia.
Co to jest dysbioza jelitowa i jak ją diagnozować?
Dysbioza jelitowa, czyli zaburzenie równowagi mikrobioty jelitowej, polega na przewadze potencjalnie szkodliwych mikroorganizmów nad tymi korzystnymi. Jak zdiagnozować ten stan? Podstawową metodą jest analiza kału, która pozwala określić skład i proporcje bakterii zamieszkujących jelita, w tym bakterie kwasu mlekowego, Bacteroides czy Clostridium. Oprócz identyfikacji i kwantyfikacji korzystnych bakterii, badanie to umożliwia wykrycie patogenów, takich jak Salmonella, Shigella lub Clostridium difficile, a także obecność grzybów, na przykład Candida albicans. Dodatkowo oceniane są markery stanu zapalnego, które sygnalizują toczący się proces zapalny w jelitach. Interpretacja wyników badania kału jest zadaniem lekarza, który ocenia je w kontekście zgłaszanych przez pacjenta dolegliwości, co umożliwia precyzyjne rozpoznanie rodzaju dysbiozy i wdrożenie odpowiedniej terapii.
Terapia zazwyczaj obejmuje stosowanie:
- probiotyków, czyli suplementów zawierających żywe kultury bakterii,
- prebiotyków, będących pożywką dla tych bakterii,
- odpowiednio zbilansowanej diety, bogatej w błonnik i ograniczającej spożycie cukrów prostych.
W niektórych sytuacjach konieczne może okazać się włączenie antybiotyków bądź leków przeciwgrzybiczych.
Jakie są rodzaje badań kału na pasożyty?
Badania kału w kierunku wykrywania pasożytów obejmują różnorodne techniki, takie jak:
- analizy mikroskopowe (wykonywane bezpośrednio lub po zagęszczeniu próbki),
- metody immunologiczne (np. ELISA),
- badania genetyczne (PCR),
- badanie wymazu z okolic odbytu, szczególnie istotne przy podejrzeniu owsicy.
Badanie mikroskopowe kału umożliwia identyfikację jaj, larw i trofozoitów pasożytów pod mikroskopem. Może być przeprowadzone bezpośrednio na próbce lub po jej wcześniejszym zagęszczeniu, co znacząco zwiększa prawdopodobieństwo wykrycia pasożytów, zwłaszcza przy ich niskiej liczebności. Z kolei metody immunologiczne, takie jak ELISA, bazują na reakcji antygen-przeciwciało w celu identyfikacji specyficznych antygenów pasożytów obecnych w kale. Charakteryzują się wysoką czułością i precyzją, umożliwiając dokładną identyfikację gatunkową. Testy genetyczne, wykorzystujące technikę PCR, poszukują w kale DNA pasożytów. PCR to metoda o wyjątkowej czułości i specyficzności, pozwalająca na wykrycie nawet śladowych ilości patogenów oraz na różnicowanie gatunków wykazujących podobieństwo morfologiczne. Umożliwia ona identyfikację między innymi Giardia lamblia, Entamoeba histolytica i Cryptosporidium. Badanie wymazu okołoodbytniczego polega na pobraniu materiału z okolic odbytu za pomocą specjalnej wymazówki. Jest to najskuteczniejsza metoda diagnostyczna w przypadku podejrzenia owsików (Enterobius vermicularis), ponieważ samice tych pasożytów składają jaja bezpośrednio na skórze w okolicy odbytu. Dzięki różnym technikom badania kału na obecność pasożytów możliwe jest zidentyfikowanie szerokiego spektrum patogenów, w tym pierwotniaków (np. lamblie, pełzak czerwonki), płazińców (np. tasiemce) oraz nicieni (np. glista ludzka).
Kiedy warto wykonać badanie kału na pasożyty?
Badanie kału na obecność pasożytów jest kluczowe, szczególnie gdy doświadczasz dolegliwości ze strony układu trawiennego. Jeśli dokuczają Ci:
- uporczywe bóle brzucha,
- nawracające biegunki,
- nieprzyjemne nudności,
- wymioty – rozważ wykonanie tego badania.
Utrata apetytu połączona ze spadkiem wagi to kolejne symptomy, których nie należy lekceważyć. Swędzenie w okolicach odbytu, nasilające się nocą, również powinno skłonić Cię do konsultacji z lekarzem i wykonania odpowiednich testów. Dodatkowo, po powrocie z egzotycznych podróży, szczególnie z regionów o obniżonym standardzie sanitarnym, gdzie ryzyko zarażenia pasożytami jest wyższe, warto profilaktycznie poddać się takiemu badaniu. Profilaktyka, jak wiadomo, jest zawsze lepsza niż leczenie.
Jakie pasożyty można wykryć w badaniu kału?
Badanie kału w kierunku pasożytów to cenne narzędzie diagnostyczne, pozwalające na wykrycie różnorodnych organizmów, które mogą zagnieździć się w naszym układzie trawiennym. Analiza parazytologiczna daje możliwość zidentyfikowania kilku głównych grup intruzów:
- pierwotniaki, w tym Giardia lamblia (znaną również jako lamblia), która powoduje giardiozę,
- robaki obłe (nicieni), na przykład Ascaris lumbricoides, czyli popularna glista ludzka, będąca przyczyną glistnicy,
- robaki płaskie (płazińce), wśród których najgroźniejsze są tasiemce, takie jak Taenia solium i Taenia saginata.
W kale można wykryć:
- Giardia lamblia (znaną również jako lamblia), która powoduje giardiozę – chorobę, która potrafi uprzykrzyć życie,
- Entamoeba histolytica (pełzak czerwonki), odpowiedzialny za pełzakowicę,
- Blastocystis spp, które mogą wywoływać blastocystozę,
- Ascaris lumbricoides, czyli popularną glistę ludzką, będącą przyczyną glistnicy,
- Enterobius vermicularis (owsik ludzki), wywołującego powszechną, szczególnie u dzieci, owsicę,
- Taenia solium i Taenia saginata.
Wyniki tego badania są niezwykle ważne, ponieważ precyzyjnie wskazują, jaki rodzaj pasożyta zaatakował nasz organizm. Dzięki temu lekarz może zastosować celowane leczenie farmakologiczne, dobrane indywidualnie do konkretnego „lokatora” i jego specyfiki.
Jakie objawy zakażenia pasożytami przewodu pokarmowego?
Symptomy infekcji pasożytniczej w przewodzie pokarmowym potrafią być zróżnicowane i obejmować szeroki wachlarz nieprzyjemnych odczuć. Nierzadko pacjenci uskarżają się na bóle brzucha, a częstym towarzyszem jest również biegunka. Do tego mogą dołączyć się nudności oraz wymioty. Zmniejszenie apetytu, prowadzące niekiedy do utraty wagi, to kolejna potencjalna oznaka. Zarażeni ludzie często odczuwają osłabienie i chroniczne zmęczenie. Typowym objawem owsicy jest uporczywe swędzenie w okolicy odbytu, szczególnie dokuczliwe nocą. W niektórych przypadkach obserwuje się także wysypki skórne i reakcje alergiczne. Dodatkowo, zaniedbane zakażenie pasożytnicze może prowadzić do anemii oraz problemów z wchłanianiem niezbędnych substancji odżywczych, doprowadzając do niedoborów witamin i minerałów. Z tego powodu, istotne jest, aby uważnie obserwować swój organizm i nie lekceważyć wspomnianych symptomów.
Jakie badania są związane z diagnostyką Clostridium Difficile?
Diagnostyka zakażenia Clostridium difficile (C. difficile) opiera się na analizie próbki kału, w której poszukuje się toksyn A i B, będących produktem tych bakterii, oraz dehydrogenazy glutaminianowej (GDH). Wykrywanie GDH cechuje się wysoką czułością, co umożliwia identyfikację nawet niewielkich ilości C. difficile w kale. Należy jednak pamiętać, że sam test GDH nie informuje o zdolności bakterii do produkcji toksyn. Z tego powodu, pozytywny wynik testu GDH wymaga potwierdzenia poprzez dodatkowe badanie na obecność toksyn A i B. Uzupełnieniem diagnostyki jest również posiew kału, pozwalający na identyfikację konkretnego szczepu bakterii.
Jakie markery stanów zapalnych jelit można wykryć w kale?
W kale kryją się cenne markery, które informują nas o stanie zapalnym jelit, dostarczając kluczowych wskazówek dotyczących kondycji naszego układu pokarmowego. Dwa z najczęściej badanych to kalprotektyna i laktoferyna. Podwyższony poziom kalprotektyny w kale jest sygnałem alarmowym, wskazującym na toczący się stan zapalny. Taka sytuacja jest charakterystyczna dla chorób zapalnych jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy choroba Leśniowskiego-Crohna. Kalprotektyna, uwalniana przez neutrofile w odpowiedzi na stan zapalny, odzwierciedla jego intensywność. Podobnie laktoferyna, posiadająca właściwości przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, jest uwalniana przez neutrofile. Zatem, jej obecność w kale w zwiększonej ilości również sugeruje zapalenie jelit. Badanie poziomu kalprotektyny i laktoferyny odgrywa istotną rolę w diagnostyce różnicowej, pozwalając odróżnić choroby zapalne jelit od zespołu jelita drażliwego (IBS). W IBS, pomimo dolegliwości ze strony układu pokarmowego, markery stanu zapalnego zazwyczaj utrzymują się w granicach normy. Ponadto, zauważono, że poziom kalprotektyny wzrasta także w przypadku infekcji, stanów zapalnych o innej etiologii oraz nowotworów jelit.